“I’ve never tried to stay within one box…”

Zanger en gitarist Eric Johanson is geboren in Alexandria, een stad in de staat Virginia gelegen aan de rivier de Potomac vlak bij Washington D.C., maar woont al sinds 1999 in New Orleans, de grootste stad van de staat Louisiana. Hij trad als highschool student op in de nachtclubs van Louisiana, trok veel rond als muzikant, was lang de protegé van bluesgitarist en zanger Tab Benoit en speelde later als lead gitarist in de band van Cyril Neville (Neville Brothers). Johanson deelde het podium met mensen als zydecomuzikant Terrance Simien, Mike Zitto en singer-songwriter Anders Osborne.

Johanson debuteerde in 2017 solo met ‘Burn It Down’. Nadat bleek dat EJ en Tiffany Pollack -een jazzzangeres uit het muzikale mekka de Crescent City New Orleans- familie waren (neef/nicht) bleef een muzikale samenwerking niet lang uit en namen ze samen in de Music Shed Studio’s in NO met bassist / gitarist / producer Jack Miele en drummer / toetsenist Brent Arcement en enkele gasten ‘Blues In My Blood’ (2019) op.

Zijn tweede solo product -met als producer Luther Dickinson (North Mississippi Allstars)- kreeg de naam ‘Below Sea Level’. Johanson (zang, gitaar) nam de 12 eigen nummers op in de Zebra Ranch Studios met drummer/co-producer Cody Dickinson en bassist Terrence Grayson (Victor Wainwright band).

“Blues is at the root of different styles of music I play, but I don’t see the lines between genres and I’m not following a standard form…”

‘The Deep and the Dirty’ is de titel -verwijzend naar het Amerikaanse Zuiden- van Eric Johnson’s nieuwe album, waarmee hij “out of the (blues) box” ging, opzoek naar (wat hij noemt) “the raw self-expression”. Met Jesse Dayton (Supersuckers, Rob Zombie), een innovatieve roots/rock producer en drummer Terence Higgins (Ani DiFranco, Warren Haynes, Tab Bennoit) & bassist Eric Vogel (Big Sam’s Funky Nation, Fred Wesley), trok hij de studio in op zoek naar een “bredere” sound. Johnson en Dayton schreven de songs en, gezien de goede interacties tussen de muzikanten, duurden de opnames slechts twee dagen.  

Nummers als “Don't Hold Back”, waarmee het album opent, vat de "pluk-de-dag"-boodschap van zijn nieuwe album samen. De song is verankerd door de fuzz-gitaar en een stompende groove en laat horen hoe Johanson geniet van het heden: “This moment right now, this is all we get…”. Er volgt dan de titelsong gevolgd door het donkere “Beyond The Sky”. Daarna biedt ‘The Deep and the Dirty’ dan weer alles van roadhouse roots/rock zoals op “Undertow” en het aanstekelige “Galaxy Girl” tot donkere, bluesy Americana zoals op het lyrische “Elysian Fields” en “Familiar Sound”. Het diverse geluid wordt hierbij aan elkaar gelijmd door een muzikant die nooit bang is geweest voor het grijze gebied tussen traditionele genres. Op “Just Like New” verkent Johanson de slijkerige oevers van de Mississippi met knap slide werk op zijn metalen National resonator gitaar. Na het funky “Gets Me High” is “Stepping Stone” dan weer een zwaar solerende Johnson ten volle uit. Voor de deuren dicht gaan is er nog “Borrowed Time” en de afsluiter, de slow blues “She Is the Song”.

“’The Deep and the Dirty’ is an evolution of what Eric Johanson has done before…” (ESC, Rootstime.be)

Eric Schuurmans

‘THE DEEP AND THE DIRTY’: tracklist: 01. Don’t Hold Back – 02. The Deep And The Dirty – 03. Beyond The Sky – 04. Undertow – 05. Just Like New – 06. Eysian Fields – 07. Galaxy Girl – 08. Familiar Sound – 09. Gets Me High – 10. Stepping Stone – 11. Borrowed Time – 12. She Is The Song | Music/Lyrics: Eric Johanson, w/Jesse Dayton (4-8,10,12) | Producer: Jesse Dayton | Credits: Eric Johanson: guitars, vocs / Terence Higgins: drums / Eric Vogel: bass & Jesse Dayton + Patrick Herzfeld: shaker, tambourine

Discography ERIC JOHANSON: The Deep and the Dirty [2023] | Live @ DBA: New Orleans Bootleg [2022] | Covered Tracks Vol. 2 [2021] | Covered Tracks Vol. 1 [2021] | Below Sea Level [2020] | Blues in My Blood, w/Tiffany Pollack [2019] | Burn It Down [2017] |